مطالعه حاضرباهدف تعیین میزان استحکام باند بیس رزینی به چهار نوع دندان مصنوعی گلامور،یاقوت،اپل ،و ایو کلارانجام گردید
همانگونه که ذکر شد شایعترین تعمیری که بر روی پروتزهای متحرک انجام می گیرد چایگزینی وترمیم مجدد دندان های جدا شده از پروتزهای دندانی می باشد .به همین علت محققین مختلف متغیرهای گوناگونی را که می تواند استحکام اتصال دندان های مصنوعی به رزین های پایه پروتز راتحت تاثیر قرار دهد مورد بررسی قرار دادند وبه نتایج متفاوتی دست یافتند .
اکثر کوششها برای بهتر کردن استحکام اتصال دندان ها ی مصنوعی به رزین های مصنوعی به رزین آکریلی پایه پروتز شامل تغییرات شیمیایی یا مکانیکی ناحیه ridge-lap دنداانهای مصنوعی بود .نتایج متفاوتی دراستفاده از منومر،برداشتن glaz دندان مصنوعی ویا ایجا حفره گزارش شده است.
Spratly نتیجه گرفت که مرطوب کردن ناحیه ridge-lap دندان با منومریا سایش ناحیه ridge-lap قبل از متراکم کردن آکریل به نظر نمی رسد که درتغییر دراستحکام اتصال دندان ایجاد کند .
ازسوی دیگر morrowو همکارانش ثابت کردند که مرطوب کردن ناحیه ridge –lap دندان های مصنوعی با منومربه طور موثری میزان استحکام اتصال را کاهش میدهد .